| MENU |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Abartılmış Sevdalar
Bazen öyle bir an gelir ki
Abartılmış sevdanızın
Gerçekle yüzleşmesini yaşarsınız
Sizi çok sevdiğini sandığınız ses
geçiştirmek için bir seni seviyorum kondurur
Yüreciğinize
en kimsesiz en ilgiye aç halinizde
Halbuki içten bir canım
kaç seni seviyorum eder değil mi
Yalnız hissedersiniz kendinizi
sığınmaK istersiniz delice
Sarılmak ağlamak sonra da gülmek
ışık açıktır
Ama etraf karanlık gelir
Yazdır ama nedense soğuktur
hava durumu bozuktur
Gönül yaylarında
kar yağar
Abartılmış sevgilerinize birden
kim seviyor
Ulan bu dünyada beni gerçekten
Diye haykırmak ister yürek değil mi
Annem dersiniz buruk sesinizle
ama yok
O da nafile
zaten o sayılmaz ki
İşte bazen böle gelir
Bazen düzelir ama
kanarsınız yine
Abartılmış sevgilerinize
kimsesizliğin hikayesidir
İşte bu
yanlış bir yerdeyim..
Dedirtten hikaye
herkes bilir herkes yaşar bu hikayeyi
Tıpkı benim şu an yaşadığım gibi
insanoğlu olmaktan gelir
Bu hikaye
en az abartılmış sevgileriniz kadar
abartılmıştır
Biraz eksik çoğu fazla !
Yazar: Sibel İyem
Koşarak Gel
Koşarak gel... Bin yıl öteden...
Kimliğim olsun terksinde kaygılarının...
Birbirimize bakalım...
Aynamsı bir telaşla...
Yan yana duralım. Ben ve ben...
Boşluğa bakalım... Ki adı hayattır.
Sana neler göstereyim...
Acemisin...
Varda yoğu görmek, abı hayattır...
Yazar: Mehmet Özeç
Nereye hey ömrüm, nereye böyle?
Sevmeden, gülmeden nereye böyle?
Yıllar sana düşman, nedendir söyle?
Yaşamadan, görmeden nereye böyle?
Gördüm, saçlarına hep aklar dolmuş
Bir zamanlar gülen gözlerin solmuş
Gençliğin mazide bir hayal olmuş
Baharı terk edip, nereye böyle?
Yazar: By YoRGuN [Tasarımcı]
Acemi Aşık
ikimiz de acemi birer aşıktık o zamanlar..
Sen yollarda eski bir aşka ağlıyordun..
Bense kendimi usta zannediyordum bu işlerde..
Yağmur gibi akıp giden yıllardan geriye ne kaldığını bilmiyordum
Seni tanıyana dek
ama farkındaydım
Yinede
ne zaman seninle olsam
tanıdık bir kus cıvıltısıyla uyanıyordum...
Her sabah
şimdi ise kırılgan mektuplar yazıyorum
Hangi adrese göndereceğimi bile bilmeden..
Namımın olsun
ben sende ülkemi sevdim..
Hüzün dolu yağmurlarla tasan..
Boynu bükük nehirleri
Ben sende yolları sevdim dallarına hiç bir kusun kopmaya bile
Yanaşmadığı ağaçlarla kaplı yolları
ikimizde acemi birer asıktık
O zamanlar...
Ve çoğu zaman ne yapacağımızı bile bilmeden
Serseri dolaşırdık sokaklarda!!!...
Yazar: Kemal Ünsüz
|
|
|
|
|
|
| |
-2008 Copyright © Selçuk © Tarafından Tasarlanmaktadır-
|
|
|
|
|
|
|
|
©SuSuzKaLpLer